سبد سفارش شما خالی است!

«اتابکان ایذج» که به «اتابکان لُر بزرگ» شهرت یافتند، اصالتا کُرد و ایرانی‌الاصل و از سال 550ه.ق تا سال 127ه.ق، بر سرزمین‌های لرستان بزرگ حکومت می‌کردند و مرکز حکومت خود را شهر «ایذج» که بعدا به «مالمیر» تغییر نام داده، قرار دادند. اتابکان ایذج از کُردهایی بودند که بین قرن‌های سوم تا پنجم از منطقه «جبل‌السماقِ» سوریه به ایران کوچ کردند و در دوران حکومت آنان از دیگر طوایف کُرد نیز که از سوریه کوچ کرده بودند به آنان پیوستند و یک حکومت منسجم و قدرتمند را تشکیل دادند. مؤسس این سلسله «ابوطاهر ولد محمد فضلویه» بود که از سوی «سنقر بن مودود» از اتابکان فارس به حکومت لرستان مأمور شد. در این کتاب به تاریخ آنان و وقایع رخ‌داده، پرداخته می‌شود.