قصهی روباه و سوگل (سیو گل: گل سیب)
کتاب مصوّر حاضر، حاوی داستانی تخیلی است که توسط «علی مهرو» از دبستان هیأت امنایی امام جعفر صادق(ع) «آشخانه» برای کودکان گروه سنّی (ب) تدوین شده است. این داستان برگرفته از نقلهای «چیروکْ»، مادربزرگها است و با هدف آموزش امانتداری و کمک به دیگران و پرهیز از آزار و اذیت دیگران به نگارش در آمده است. در این داستان آمده است: مادربزرگ در شب «عید غدیر خم» داستان «روباه و سوگل» را روایت میکند. مادربزرگ داستان را اینگونه روایت میکند: روزی دختری زیبا و با تربیت و مهربان ـ به نام «سوگل» با سبدی پر از روغن و خوردنی به سوی جنگل میرود تا مادربزرگش را ملاقات کند. در راه روباه مکّاری با چربزبانی سبد را از دست «سوگل» میگیرد تا برایش حمل کند، امّا تمام روغنها را میخورد. «سوگل» وقتی متوجه کار روباه میشود کاری میکند که روباه از رفتار بدش پشیمان شود و بدیهایش را جبران کند. «سوگل» و مادربزرگش نیز روباه را میبخشند و روباه تصمیم میگیرد دیگر باعث ناراحتی و آزار دیگران نشود و در امانت خیانت نکند و همیشه در کارها به دیگران کمک کند.