التبرک (تبرک اصحاب و تابعین به آثار پیامبر (ص) نشانهی ایمان است نه شرک)
تبرک
از آغاز خلقت انسان، همواره پیامبرانی از جانب خداوند برای هدایت او برگزیده شدهاند؛ که خاتم آنها حضرت محمد(ص) است. تمامی انبیاء الهی بهویژه پیامبر(ص) نمادی از اخلاق عظیم انسانی هستند، و بیگمان رستگاری مسلمانان در پیروی و پندپذیری از سیرهی عملی و گفتاری ایشان میباشد. از آنجا که اصحاب رسول اکرم(ص) توجهی خاص به خصایل اخلاقی و سیرهی نبوی داشتند؛ چه در زمان حیات آن حضرت و چه بعد از وفات ایشان، به آثار آن بزرگوار نظیر: لباس، مو، منبر، عصا، ظرف غذا و حتی آب وضو یا غسل ایشان تبرک میجستند. البته در این میان گروهی از نااهلان این عمل صحابه را نامشروع و شرک دانستهاند. در کتاب پیش رو، مؤلف با طرح موضوع«تبرک جستن صحابه و تابعین به آثار پیامبر(ص)» سعینموده مجموعهای از شواهد عقلی و نقلی را برای اثبات مشروعیت این عمل فراهمآورد. همچنان که در آموزههای دینی، تبرک از نشانههای ایمان بهشمار آمده، و وسیلهای برای شفاعتخواهی و برآوردهشدن حاجتها ذکر شدهاست. همچنین کتاب حاضر به معرفی شخصیتهایی میپردازد که از طرق مختلف به پیامبر اکرم(ص) تبرک جستهاند؛ و یا در اماکن مختص به صالحین(قبور و ضریح آنها) دعا و نماز خوانده و آنجا را به نشانه تبرک بوسیدهاند.