سبد سفارش شما خالی است!

ارسطو نظریه اخلاق را حوزه‌ای جدا از علوم نظری قلمداد می‌کند. ما اخلاق را به منظور بهبود زندگی‌مان مطالعه می‌کنیم و بدین ترتیب دغدغه اصلی آن ماهیت بهروزی انسانی است. ارسطو به پیروی از سقراط و افلاطون، فضایل اخلاقی را مهارت‌های عقلانی، عاطفی و اجتماعی پیچیده‌ای می‌انگارد. اما این ایده افلاطون را رد می‌کند که آموزش دیدن در علوم متافیزیک پیش‌شرط ضروری برای دست یافتن به فهم کاملی از خیر ماست. کتاب حاضر سی و هشتمین دفتر از مجموعه دانشنامه فلسفه استنفورد است که به شرح مبانی اخلاق در آرا و نظریات ارسطو اختصاص یافته است.