متون شرقی، شیوههای غربی: شاهنامه و ابعاد ایدئولوژیک شاهنامهشناسی در مغرب زمین
فردوسی، ابوالقاسم، 329؟ - 416ق. شاهنامه - نقد و تفسیر / ادبیات فارسی - تاریخ و نقد / شعر فارسی - قرن 4ق. - تاریخ و نقد / شعر حماسی - تاریخ و نقد
مجموعة حاضر در برگیرندة متن مقالة دکتر «محمود امیدسالار» در چهارمین کنفرانس سالانة نسخههای خطی اسلامی در «کوئینز» کالج دانشگاه کمبریج، دربارة «شاهنامه و ابعاد ایدئولوژیک شاهنامهشناسی در مغرب زمین» است. به اعتقاد دکتر امید سالار، در سخن فردوسی غریو و غرش امواج اقیانوس بیکران است. زیرا «شاهنامه» داستان پیکار نیکی و بدی، روشنایی و تاریکی، داد و ستم، آزادی و بندگی و ایران و دشمنان ایران است. در واقع «شاهنامه»، مفاد مبارزه با ظلم و بیداد در تاریخ بشر شده است. حال، غربیان در تلاش هستند تا آنچه را که فردوسی در«شاهنامه» آورده، وارونه جلوه دهند و از نکات کوچک آن بهرههای ضد ایرانی ببرند. به عنوان مثال، تشبیهی که فردوسی در آغاز «شاهنامه » خود به آن ابراز میکند، یکی از عواملی شده که سخنان این منظومه را زیر سؤال ببرند. جنگجویی نیز در داستانهای «شاهامه»، یک نماد اغراق شده و ظاهری برای غربیان تلقی شده که از آن طریق بتوانند مسلمانان را تروریسم معرفی کنند. این سخنان بیانگر آن است که تحلیل شناسان شرقی باید تلاش کنند تا ابعاد فرهنگی ادبیات ایران، به ویژه «شاهنامه» را برای جوانان مشخص کنند تا چنین سوء استفادههایی از این متون کهن صورت نگیرد. لازم به ذکر است متن انگلیسی مقاله در پایان کتاب، مندرج است.