هفت پله تا بابا و بالاتر
داستانهای فارسی - قرن 14
این کتاب، داستانی فارسی در ژانر اجتماعی است که به موضوع مرگ و تبعات آن در خانواده بهویژه روی فرزندان میپردازد. در بخشی از این داستان میخوانید: «هفت ماه و یک شب است که پدرم را از دست دادهام. نمیگویم هفت ماه و یک روز، چون درست از همان موقعی که رفته، هیچ روزی را بهخاطر نمیآورم. همه روزهایم مثل شب، تاریک و سوتوکور شدهاند. چون بابا موقع رفتن از خانه، چراغها را و موقع رد شدن از آسمان هم، خورشید را خاموش کرد. درست از صبح همان روز تاریکی که با صدای فریادهای مامان که بابا را صدا میزد، از خواب پریدم. ترسیدم! من از صدای فریادهای مامان نترسیدم، از صدای سکوت بابا بود که ترسیدم. ای کاش من هم مثل بابا خواب میماندم. آن هم برای همیشه...».