سبد سفارش شما خالی است!

به اعتقاد روان‌کاوان، شخصیت به سه زیرسازه تقسیم شده است: نهاد؛ خود، و فراخود. شخصیت سالم (فردی که قادر به دوست داشتن و کار کردن است) در اصطلاح روان‌کاوی، نتیجۀ هماهنگی بین نهاد، خود و فراخود است. نهاد به معنای غرایز فطری و ذاتی است. خود به کنش‌های فعال، کنترل‌کنندۀ شناختی و فراگیر شخصیت اطلاق می‌شود. فراخود نیز شامل ایده‌آل‌های اخلاقی و تابوهای یک فرد است که به هنگام رشد به او القا شده است. وظیفۀ خود، اخذ واقعیات خارجی و تجارب داخلی و سپس انتخاب عملی است که منجر به ارضای نیازها بشود، بدون آن که اختلالی در تابوهای اخلاقی به وجود آورد. در شخصیت‌های ناسالم، مانند بیماران روان نژند، خود ضعیف است و به همین دلیل آنان قدرت ارزیابی و تخمین واقعیات درونی و بیرونی را ندارند تا بتوانند تعارضات بین فشارهایی چون امور جنسی با پرخاشگری و اخلاقیات را با مکانیسم واپس‌زنی یعنی پس راندن این تعارضات از عرصۀ خودآگاه به بیرون، حل کنند. کتاب حاضر، که پیش‌تر از کتاب‌های درسی دانشگاه‌های آمریکا بوده، حاوی چکیدۀ عقاید روان‌شناسان انسان‌گرا در باب ابعاد وجودی انسان است. برخی مباحث کتاب عبارت است از: هشیاری و شخصیت سالم؛ هیجان و شخصیت سالم؛ خود و شخصیت سالم؛ روابط شخصی و شخصیت سالم؛ روان‌درمانی و شخصیت سالم؛ و گرایش انسان‌گرایانه به شخصیت سالم.