سبد سفارش شما خالی است!

«مجید» معلم مدرسه بود و ادبیات و انشاء تدریس می‌کرد. او در محله‌ای زندگی می‌کرد که ساکنان آن، انسان‌های باصفایی بودند ولی در این میان پهلوان مراد، آدم دیگری بود که از شخصیتی خاص و دوست‌داشتنی برخوردار بود, به طوری که همه برای او احترام زیادی قائل بودند؛ مردی متین و باوقار و متواضع که دربارة جوانمردی و کمک‌های بی‌دریغ او به مستمندان و افراد ضعیف حکایت‌های زیادی نقل می‌شد. مجید از بین همة افراد محل، با پهلوان و پسران او، علی و محمد، رابطة نزدیک‌تری داشت. روزی مجید، هنگام عبور از مقابل مغازة پهلوان مراد علی و محمد را غمگین می‌بیند و علت را جویا می‌شود. علی با ناراحتی می‌گوید که «عراق خرمشهر را به اشغال خود درآورده است». در پی این خبر مجید، علی، محمد و 12 نفر از جوانان محل عازم جبهه‌ها می‌شوند و پهلوان مراد، که توانایی جسمی برای همراهی آنها ندارد، دعای خیر خود را بدرقة راه آنها می‌کند. سرنوشت این جوانان و اتفاقاتی که برای آنها به وقوع می‌پیوندد، ادامة داستان را شکل می‌دهد.