خوبترین خوبان
حضرت محمد (ص) در آغاز بعثت، زمان زیادی را به انسانسازی و اشاعهی اصول تربیتی اسلام اختصاص دادند. چرا که پرورش انسانهایی که دارای ساختار صحیح اسلامی باشند، برای شرح، تبلیغ و گسترش روزافزون شریعت در جهان، بسیار ضروری بود. در زمانهای مختلف همواره مدارس دینی و حوزههای علمیه وظیفهی انسانسازی و تبلیغ اسلام را برعهده داشتهاند. بدون شک حیات دینی و زندگی اسلامی در هر زمان و مکانی به برنامهریزی و احساس مسئولیت و فعالیت مدارس دینی بستگی دارد. نگارنده در کتاب حاضر نخست مدارس دینی گذشته و امروز را بررسی میکند و سپس به موضوعاتی چون مدیریت صحیح، نظم و انضباط، برنامهریزی، و ارزشهای انسانی و اخلاقی میپردازد. او با بیان برخی اهداف مدارس دینی، بر موضوع لزوم به روز بودن این مدارس و ضرورت آشنایی با سیاست تاکید و در بخشی از کتاب به نقش و تاثیر این مدارس در برابر غربگرایی، تجدد و تهاجم فرهنگی اشاره میکند.