سبد سفارش شما خالی است!

«درآمدی بر خوانش لاکان»، روشنگر دلالت‌های بالینی نظریه‌ «لاکان» از سوی «بالین‌گری لاکانی ژوئل دُر» است. وی در این اثر با اشاره به ارتباط بین ساختارگرایی و نظریه‌ ی «زبان‌شناسیک»، پیکربندی‌هایی نامی را نشانمان می‌دهد که همگی بر نهاد لاکانی «ناخودگاه همانند دستگاه زبان ارتقا می‌یابد» ارتباطی عمیق داشته، آن را روشن می‌سازند. این کتاب به‌ویژه با طرح مفاهیمی همچون استعاره و ایجاز، استعاره‌ نام پدری، مرحله‌ آینه‌ای، و نمودار میل و شکل‌یابی سوژه می‌کوشد تا فهم آموزه‌های لاکانی، در عین موشکافی و ریزبینی، آسان‌تر گردد؛ چراکه دُر کوشیده مفاهیم را کم‌کم و به تفصیل طرح کند، ژرف بکاود و در آخر آن‌ها را ببالاند.