کودکان و بحران
حوادث طبیعی از گذشتهها جزء بحرانهای عمومی بوده است. این حوادث بدون در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی، تشابه فرهنگی یا مهاجرت بر تمام جوامع اثر میگذارند. حوادث از نظر فیزیکی و روانشناختی تاثیرات مخربی بر زندگی افراد دارند و بر زندگی خانواده، روابط با دوستان و تعامل بین اعضای خانواده و دیگر موسسات در جامعهی بزرگتر نیز تاثیر میگذارند. این تاثیر بر کودکان و احساس امنیت آنان نسبت به اماکن آشنای دیروز بسیار بیشتر بوده و استرس بیشتری را در آنان پدید میآورد. برای مقابله با این استرسها، امروزه مدارس، خدمات مشاورهای و بازگویی را به صورت قسمتی از طرح واکنش سریع به حادثه عرضه میکنند. گروههای مختلف در جامعه نیز خدماتی را در راستای کمک به قربانیان، کاهش استرس و آمادهسازی آنان برای زندگی مجدد در جامعه فراهم میآورند. نویسنده در این کتاب با استفاده از مدل کوتاهمدت مشاوره در بحران، رویکردی علمی را برنامهریزی کرده است. وی پس از تعریف بحرانها و حوادث و تاثیر آنها بر افراد به نقش کمکها و مراقبتها در زمان بحران و نیز پس از آن اشاره کرده و سپس واکنشهای کودکان و نحوهی کمک به کودکان را بررسی کرده است. نویسنده همچنین مسالهی بهداشت روانی و برنامهریزی آن را مطرح ساخته است.