از آمایش سرزمین تا برنامهریزی درسی
در کتاب حاضر، سیمای آمایش سرزمین در ارتباط انسان با فضای زیستی در ابعاد زیربنایی، تولیدی و امور فرهنگی و اجتماعی ترسیم میشود. دامنهی معنایی کتاب در یک زنجیره انسجامی از آمایش سرزمین، برنامهریزی استراتژیک، برنامهریزی توسعه، برنامهریزی انسانی و برنامهریزی آموزشی تا برنامهریزی درسی در هم تنیده است. کتاب به هشت فصل تقسیم میشود. در فصل اول مفاهیم و پیشینهی آمایش سرزمین تبیین گردیده است. فصل دوم به دیدگاههای آمایش سرزمین و نظام ساختاری آن اختصاص دارد. فصل سوم مشتمل بر تبیین آمایش سرزمین و برنامهریزی منطقهای است. در فصل چهارم آمایش سرزمین و برنامهریزی استراتژیک آورده شده است. موضوع فصل پنجم، برنامهریزی توسعه و آمایش سرزمین است. فصل ششم به برنامهریزی نیروی انسانی و آمایش سرزمین اختصاص دارد. ارتباط برنامهریزی آموزشی و برنامهریزی درسی با آمایش سرزمین موضوع فصول هفت و هشت را تشکیل میدهد. مطالب کتاب با جمعبندی موجزی از زنجیرهی ارتباطی آمایش سرزمین و برنامهریزی درسی به پایان میرسد. بنا بر تعریف کتاب میتوان از برنامهریزی آمایش سرزمین به منزلهی "سازماندهی مطلوب فضا در راستای نیل به اهداف و استراتژیهای جامع توسعهی ملی" نام برد.