نگاهی به تاریخ بندر امام خمینی با "گذری به تاریخ خوزستان"
دگرگونیهای جوی که در فصول مختلف سال روی میدهد، کارها و عملیات بندری را در بنادر جهان با اختلال مواجه میکند. خشم دریا و هجوم امواج به ساحل از نشانههای این دگرگونیها است. برای محافظت اسکلهها و کشتیهای پهلوگرفته در آنها، از ضربات امواجی که در پی وزش طوفانهای دریایی به حرکت درمیآیند، چارۀ کار ساخت موجشکن است. هزاران سال پیش، طبیعت بر ساحل شمالی خورموسی طرحی بینظیر درانداخت و آبراهی با عمق مناسب و بدون نیاز به موج شکن فراهم ساخت و در ابتدای قرن حاضر (1306 ش) بندری به نام بندر شاهپور (یا بندر امام خمینی کنونی) در آن جا ایجاد شد. با آغاز احداث اسکلهها و تأسیسات بندری و همچنین کشیده شدن راه آهن سراسری، 1306تا1328، و شناخت قابلیتهای کمنظیر بندر امام خمینی برای تبدیل شدن به بزرگترین و مهمترین بندر کشور، موج کارگران جویای کار از شهرهای مختلف، و به خصوص از استانهای همسایه، به سوی بندر سرازیر شد و هم اینان ترتیب شالودۀ این شهر را ریختند. این در حالی بود که به گواهی اسناد و شواهد، مناطق مسکونی بندر در آن دوران از نعمت آب و برق بیبهره و از تمام امکانات رفاهی نیز محروم بودند. ولی امروز بر آن ساحل، بندری استوار ایستاده و از بارها و کالاهای تجاری پر و خالی میشود. نگارنده در کتاب حاضر سابقۀ تاریخی بندر امام خمینی، واقع در استان خوزستان، و نیز ساختار اجتماعی، شرایط آب و هوایی و دیگر مشخصات و ویژگیهای آن را بیان میکند.