نامههایی به شهزاده غمگین
کتاب، منظومهای است به شیوه نو که در آن اشعاری از این دست به چشم میخورد: گریزی نیست/ آدمی با وداعهای ناخواستهاش زاده میشود/ و در وداعی زود هنگام میمیرد،/ و چون خود را مرور میکند/ در دستان برهنهاش چیزی نیست/ جز آهی و حسرتی .