سبد سفارش شما خالی است!

از مسائلی که مترجمان باید در ترجمه قرآن به آن توجه داشته باشند، توجه به ساختارهای نحوی است. از جمله ساختارهای نحوی «تمییز» است. تمییز، نقش یک متمم معنایی را بازی می‌کند و ابهام را از کلمه و جمله بر‌می‌دارد. در این کتاب با ارائه تمییزهای قرآنی و بررسی روش ترجمه آن، به نقد ترجمه تمییز در ترجمه سه تن از مترجمان معاصر «حسین انصاریان»، «اصغر برزی» و «سید ابراهیم بروجردی» پرداخته می‌شود.