امام محمد غزالی در جستوجوی حقیقت
غزالی، محمدبن محمد، 505 - 450ق. - نقد و تفسیر / فیلسوفان اسلامی - سرگذشتنامه
"امام محمد غزالی" معروف به زینالدین و ملقب به حجهالاسلام در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم میزیست و یکی از بزرگترین علما و متفکران اسلام و صاحب تالیفات برجستهای در فقه و اصول، فلسفه و منطق، تفسیر، عرفان و اخلاق بود. او در دوران زندگیاش مورد احترام و اکرام خواجهنظامالملک بود و به تدریس در مدرسهی نظامیهی بغداد میپرداخت. امام محمد غزالی تا سن 38 سالگی از فقهای معروف فقه شافعی بود اما بعد از آن زمان شهرتطلبی در او پدیدار شد و میل شدیدی به تصوف و عرفان پیدا کرد؛ بنابراین او تا سال 488 هـ ق عالم و فقیه و مدرس بود اما از آن زمان به بعد عارف، صوفی، زاهد و متفکر شد. از مشهورترین تالیفات وی میتوان احیاء علوم الدین، المستصفی، کیمیای سعادت، مقاصدالفلاسفه به عنوان مقدمهای بر تهافت الفلاسفه و المنخول را نام برد. از این رو نگارنده در کتاب حاضر به بیان زندگینامهی او پرداخته و مباحثی را دربارهی عقاید و تالیفات وی و نیز تاثیرات او بر مردم زمان خویش مطرح کرده است.