سبد سفارش شما خالی است!

از مهم‌ترین عوامل باز دارنده، نقد شعر ما پس از نیما، عدم توجّه کافی به خود نیما بوده است. نیما و نظریات شعری او در طول پنجاه سال گذشته می‌توانست موضوع صدها مقاله، رساله، پایان‌نامه و کتاب قرار گیرد. نسل پس از نیما وظیفه داشت که نظریة شعری نیما را که ماهیتاً منسجم، امّا به ظاهر پراکنده است، سرو سامان بدهد و راه را برای برخورد انتقادی با آن بگشاید. این کتاب شامل پنج مقاله از نگارنده درباره نظریه‌های ادبی است. در بخشی از این اثر، مؤلّف به شرح و تفسیر نظریة شعری و نظام زیبایی‌شناسی نیما یوشیج پرداخته و در پرتوی آن، آراء کسانی چون تندرکیا، هوشنگ ایرانی، یدالله رؤیایی و رضا براهنی را مورد بررسی انتقادی قرار داده است. «زبان و معنا در شعر»؛ «جهان مدرن و بحران معنا»؛ «فرم و ساختار در آثار ادبی»؛ «فمینیسم و نوشتار زنان» از دیگر مقالات این کتاب است.