سبد سفارش شما خالی است!

در مجموعة حاضر به تحلیل یکی از داستان‌های «شاهنامه» نوشتة «ابوالقاسم فردوسی» (329ـ416ق) یعنی «سوگ سیاوش» پرداخته می‌شود. در این داستان سیاوش فرزند «کاووس شاه» پس از آموختن تعلیمات رزم و پادشاهی از «رستم»، به نزد پدر باز می‌گردد و در دربار «سودابه» همسر پادشاه، دلباختة او می‌شود و تلاش می‌کند به هر ترفندی سیاوش را به خود نزدیک سازد. او وقتی موفق به این کار نمی‌شود توطئه‌ای می‌کند تا سیاوش برای اثبات بی‌گناهی خود از آتش بگذرد، که در این ماجرا، به سلامت گذشتن سیاوش از آتش به معنای بی‌گناهی او و سوختن او در آتش به معنای گناهکار بودن وی خواهد بود.