سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، جلال ذوالفنون ـ نوازده‌ی معاصر ـ ابتدا از دوران کودکی، راه‌یابی به هنرستان موسیقی، مربیان هنرستان، استخدام رسمی در وزارت فرهنگ و هنر، تحصیل در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، و آشنایی با مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی ایرانی سخن می‌گوید. وی هم‌چنین، اعضای گروه کنسرت گل صدبرگ، اعضای گروه در نوار آتش‌ درنیستان و اعضای گروه در نوار شیدایی را معرفی می‌کند که سرپرستی هریک برعهده‌ی وی بوده است. در بخش دوم کتاب گفت‌وگویی با وی در خصوص این موضوعات، فراهم آمده است: توصیف هنر، آگاهی و شناخت، خلوص و خسران آدمی و ارتباط آن با هنر، خلاقیت، علوم غریبه و متافیزیک، پایگاه‌های موسیقی ایران، و ردیف موسیقی ایران و تقسیم‌بندی آن. در بخشی از این گفت‌وگو با عنوان "پایگاه‌های موسیقی ایران" آمده است: "حرکت موسیقی ایران در طول تاریخ با مشکلاتی به قرار زیر مواجه بوده است: 1- تحریم و محدودیت از جانب بعضی قشریون آگاه، 2- محدود شدن موسیقی جدی به فضاهای درباری و اشرافی، 3- همگانی شدن ناگهانی و بی‌رویه با ورود رسانه‌های جمعی و نتیجتا فدا شدن کیفیت در کمیت 4- تجاری شدن بی‌رویه و افسارگسیختگی در دوران اخیر و نتیجتا دور شدن از فضای معنوی. با توجه به روند تمدن و فرهنگ این مرز و بوم، پایگاه این موسیقی، تفکر و اندیشه‌های عرفانی است. فلسفه‌ی آزادی در این موسیقی نیز همین است".