چیننامه
ایران به دلیل پیشینۀ طولانی و پربار تاریخی و تمدنی خود، گنجینهای عظیم از مکتوبات به جای مانده از اندیشمندان و ادیبان را در دل خود جای داده است. «چیننامه» تصحیح نسخۀ خطی ترجمۀ یادداشتهای ماتیوریچی، از اعضای فرقۀ سیوعیان ایتالیا است که در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی برای تبلیغات مذهبی به چین سفر نمود. ترجمۀ این اثر از زبان لاتین به زبان فارسی را محمد زمان، نقاش نامدار عصر صفوی، عهدهدار بوده است. گذشته از معلومات و محتویات این کتاب، از آنجا که این اثر یک نمونۀ مهم در خصوص حرفۀ ترجمه و چگونگی و کیفیت آن در عصر صفوی است از اهمیت بسیاری برخوردار میباشد. «لوجین»، مصحح کتاب، پس از بررسی زندگی «محمد زمان» و «ماتیوریچی» و نقد و معرفی انواع نسخههای به جای مانده از این متن، متن نسخه را در ده فصل جدا تنظیم نموده است. موضوعات یادداشتهای «ماتیوریچی» عموما در باب جغرافیا و وجه تسمیۀ چین و آداب، فرهنگ و مذهب آن، صنایع رایج در این کشور، علوم چینی، شیوههای کشورداری و سیاست شاهان چینی و نژاد و پوشش آنان است. کتاب همچنین تصاویری از نقاشیهای محمد زمان و تصاویر موجود در نسخۀ خطی اصلی را دربردارد.