سرگذشت شگفتانگیز شنفری و شعرش
"ثابت بن اوس ازدی" ملقب به شنفری شاعر دورهی جاهلی و اواخر قرن پنجم میلادی است که نگارنده در این اثر کوشیده است تا شخصیت این شاعر و رخدادهای زندگی او را با توجه به اشعار باقیماندهاش ارزیابی کند. مهمترین قصیدهی "شنفر" قصیدهی مشهور "لاصه العرب، است که در این پژوهش فصلی مستقل به صحت انتساب این قصیده به شنفری اختصاص یافته است. در یکی از ابیات این قصیده شاعر دوری از ذلت را اینگونه به تصویر میکشد: "و استف ترب الارض کی لایری له/ علی من الطول امرو متطول": خاک زمین را میبلعم تا مرا نبینند که مردی صاحب کرم بر من منتی دارد.