سبد سفارش شما خالی است!

نیکولو ماکیاوللی (1469-1527 م) نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی و یکی از اشخاص برجستة عصر رنسانس است. از دوران نوجوانی وی تقریبا هیچ اطلاعاتی در دست نیست، جز آن که در یک خانوادة اشرافی، ولی تنگدست فلورانس زندگی می‌کرده است. در دورة جمهوری فلورانس، سهم عمده‌ای به عهده داشت و به ماموریت‌های سیاسی، به فرانسه و نزد پاپ فرستاده شد. از سال 1506، که دبیر شورای جمهوری بود، سپاه کارآمدی از سپاهیان مزدور سازمان داد. هنگامی که خانوادة مدیچی دوباره قدرت یافت، وی ناچار به گوشه‌گیری شد و در همین دوره بود که کتاب‌های عمده‌اش را نوشت. کتاب حاضر، مشهورترین اثر وی است و نام او را مظهر بی‌مرامی و پایبند نبودن به اصول سیاسی کرده است. در واقع این کتاب نه اخلاقی است و نه ضداخلاق، بلکه نخستین تجزیه و تحلیل علمی و بی‌طرفانه از روش‌هایی است که موجب کسب نیروی سیاسی و حفظ آن می‌شود. جنبة بی‌طرفی کامل کتاب به آن رنگ بدبینی می‌دهد. کتاب در اصل به زبان ایتالیایی نوشته شده و گذشته از اهمیت آن در عالم اندیشة سیاسی، از نظر نثرنویسی نیز از آثار برجستة ادبیات ایتالیایی است. ترجمة کتاب بر اساس سه ترجمة انگلیسی انجام پذیرفته است. برخی موضوعات کتاب عبارت‌اند از: گونه‌های شهریاری، شهریاری‌های ارث برده، شهریاری‌های پیوندی، ارزیابی قدرت، شهریار و لشکر آرایی، شهریار را چه باید کرد تا نام‌بردار شود و...