دیوان عالمتاج قائم مقامی (ژاله)
«عالمتاج قائممقامی» که تخلص وی در شعر «ژاله» بود، یکی از مفاخر شعر فارسی به شمار میرود، اما در کمتر جایی از وی نامی به میان آمده است. با توجه به این که دیوان اشعار وی، چهاردهه پیش به چاپ رسیده، و اکنون در دسترس نیست، بار دیگر آن اشعار با اندک تغییر و تصحیح در این مجلد به چاپ رسیده است. از جمله اشعار درجشده در کتاب، میتوان پیام به زنان آینده؛ دور از فرزند، عشق و احسان؛ در چاهسار حرم؛ مهر مادری؛ زن بیوه؛ عاشق عشق؛ آروزی متزلزل؛ اثر آه؛ وداع؛ و زبان موج را نام برد.