ارکان اندیشه سیاسی امام خمینی (ره)
اندیشهی سیاسی در اسلام یکی از مهمترین مسائلی است که در طول تاریخ مورد توجه محققان و پژوهشگران بوده است. از آنجا که قرآن به اصل تشکیل حکومت اشاره کرده است، زمانی که بر تعداد مسلمانان اضافه شد و این دین در عربستان گسترش یافت، کمکم تفکرات سیاسی موجود در این دین الهی، که به عنوان آخرین دین آسمانی برای هدایت بشر بوده است، آشکارتر شد. در این زمان پیامبر (ص) در مدینه تشکیل حکومت داد و اولین حکومت اسلامی را در تاریخ بنیان نهاد. پس از رحلت پیامبر (ص) دیدگاههای مختلفی در باب حکومت ایجاد شد که یکی از این دیدگاهها منحصر به اهل بیت آن حضرت و خصوصا حضرت علی (ع) و طرفداران آن حضرت است که بعدها با نام شیعه یا تشیع مشهور شد. در اعتقاد شیعه، در زمان غیبت امام معصوم (ع) مسئولیت ادارهی امور مسلمین و هدایت آنها به علما و فقها واگذار شده تا با تلاشهای خود و هدایت مردم زمینهساز ظهور امام عصر (عج) باشند. در این دورهی طولانی این مساله که مردم چگونه هدایت شوند و در مقابل حکومتهای جائر چه شیوهای باید در پیش گرفت، دیدگاههای مختلفی را بین علما و فقها ایجاد کرد و در تاریخ معاصر بحث چگونگی ادارهی جامعه اسلامی و ولایت فقها بر مردم بیشتر مطرح شد. آخرین و آشکارترین شیوه درخصوص چگونگی حاکمیت ولایت فقیه در زمان غیبت امام معصوم (ع) را امام خمینی (ره) مطرح کرد. دیدگاه ایشان برای تشکیل حکومت مبتنی بر ولایت مطلقهی فقیه، نقطهی عطفی در تاریخ زندگی سیاسی شیعه در ایران و جهان است. کتاب حاضر در دو بخش تنظیم شده است. در بخش نخست ارکان اندیشهی سیاسی امام خمینی (ره) و در بخش دوم موضوعات مطرح در وصیتنامهی امام بررسی شده است.