پنج شنبه بازار و صنایع دستی میناب
آشنایی با صنایع دستی میناب و توصیف بازار این شهر موضوع این نوشتار است. نگارنده در آغاز به مکانهای دیدنی شهر میناب و فعالیتهای اقتصادی این شهر اشاره دارد و از پنجشنبه بازار میناب به عنوان یکی از موزههای هنری و فرهنگی به جا مانده از دوران کهن یاد کرده است و میگوید: این بازار بر سر راه بازرگانی هندوستان و چین و امپراطوری روم و سرزمینهای اسلامی قرار داشته و یکی از بزرگترین باراندازهای جهان به شمار میرفته که در آنجا داد و ستد انواع محصولات کشاورزی و زینتی، ادویه و صنایع دستی رواج داشته است. نویسنده در ادامه، درباره پنجشنبه بازار با عنوان سند افتخار تاریخ میناب، دشت میناب مرکز تجارت جهانی از زمان اشکانیان، وضعیت بازارها در این منطقه، جایگاه حمل و نقل، حل و فصل اختلافات در بازار و دیگر مسایل مرتبط با بازار به تفصیل سخن میگوید. صنایع دستی سفالی، از جمله صنایعی است که در روستاهای اطراف میناب رواج فراوان داشته و مشتمل بر وسایل و ظروفی از قبیل جهله (ظرف آب کروی شکل)، گشتهسوز و شمعدان (یک نوع ظرف بخور دادن)، قلیان و سرقلیان، گراشی (ظرف نگهداری خرما)، کوار (ظرف آبخوری حیوانات)، گوزن (نوعی بادبزن دستی) و وسایلی دیگر است که مؤلف هر کدام را ذیل یک عنوان فرعی جداگانه تشریح کرده است و به کاربرد آن در عرصههای مختلف زندگی اشاره میکند. وی در پایان راجع به پوشاک سنتی، مانند شلوار، پیراهن، لباس عربی، انواع برقع، لچک و دیگر محصولات نساجی سخن رانده است.