جایگاه سنت در تشریع اسلامی
نگارنده ابتدا منابع اسلامی را در اثبات احکام شرعی و استنباط حلال و حرام کتاب خدا برمیشمارد که عبارتاند از: کتاب، سنت، اجماع و عقل، آنگاه آیات و احادیثی را در خصوص وجوب تمسک به قرآن و سنت، بازگو میکند. گفتهها و امال صحابه دربارهی تعظیم و نکوداشت سنت"، "گفتهها و مواضع تابعین در قبال سنت"، "و "حکم منکران حجت بودن سنت" از دیگر مباحث کتاب به شمار میرود. به تصریح نگارنده: "دلایل فراوانی دربارهی جایگاه والای سنت وجود دارد که نمیتوان در شمارش آورده، پارهای از این دلایل، در کتاب خداست که به پیروی و فرمانپذیری از رسول خدا (ص) فرمان میدهد و تمام امت پیامبر اکرم (ص) را اعم از همعصران ایشان و کسانی که بعدها پا به عرصهی گیتی مینهند، مخاطب قرار میدهد. چرا که محمد مصطفی (ص) به سوی همهی جهانیان فرستاده شده و تمام امت موظف به پیروی از وی هستند. اگر سنت پیامبر اکرم (ص) نبود، مسلمانان از چگونگی نماز و تعداد رکعاتش بیخبر بودند و واجب (احکام نماز) را نمیدانستند؛ دیگر به احکام روزه، زکات، حج، جهاد در راه خدا و امر به معروف و نهی از منکر، شناخت و دانش کافی نداشتند و از علم و آگاهی به مجموعه احکام مشروع عقد شرعی و معاملات اعم از خرید و فروش و... بیبهره بودند و محرمات (حلال و حرام) یا مجموعهی وظایف تکلیفی و واجبات در پهنهی حدود و مجازاتهای شرعی را نمیدانستند".