سبد سفارش شما خالی است!

تحقیقات نشان می‌دهد که بعد از طلاق، کودکان افسرده می‌شوند، اما در اغلب موارد این رنج و عذاب موقتی است؛ یعنی بعد از چند سال آنها با زندگی جدید کاملا کنار آمده‌اند. کیفیت ارتباط والدین و میزان اختلاف میان آنها، عامل مهم و موثری در سازگاری کودکان با وضعیت جدید است. پدر و مادر در طی مدت اولیۀ جدایی باید بتوانند احساسات خود را کنترل کنند؛ به خصوص خشم و عصبانیت که مستقیما بر فرزندان تاثیر می‌گذارد. نخستین واکنش کودکان بعد از طلاق، ترس است. آنها نگران این هستند که بر سر خود و والدینشان چه خواهد آمد. داشتن خانۀ اشتراکی بعد از طلاق باعث می‌شود تا کودکان به طور مداوم با والدینشان ارتباط داشته باشند. والدین می‌توانند با ایفای نقش پدر و مادری بعد از طلاق و داشتن گفت‌وگوهای آرام و بیان حرف‌های مثبت و کنترل احساسات خود، تا حد زیادی به فرزندان کمک کنند. نگارنده در کتاب حاضر مباحثی مانند تصمیم به جدایی، کمک به کودکان برای رویارویی با طلاق، مقابله با عواقب ناخوشایند طلاق، همسران جدید، و ایفای نقش پدرومادری بعد از جدایی را بررسی کرده است.