سبد سفارش شما خالی است!

"کروزو"، زادگاه نویسنده، شهری کوچک، دورافتاده و غم‌انگیز است که در گذشته دارای صنعت بوده و کارگران زحمت‌کش ساکن آن، تمام نیرو و توان خود را در کارخانه صرف می‌کردند. اما با بسته شدن کارخانه، شهر و مردمانش با فقر و ورشکستگی دست به گریبان شده‌اند. با این وصف، در طول کتاب، "بوبن" آرام‌آرام به خواننده نشان می‌دهد که در دل زادگاهی که هرگز ترک نکرده، در بطن سختی‌ها و خشونت شهری متروک، چگونه توانسته است به بالاترین درجۀ آرامش، شادی و سرمستی دست یابد و چگونه پدیده‌هایی چون محرومیت، تهیدستی و تنهایی به مسیرهایی برای نیل به آزادی، روشنایی و آفرینش تبدیل شده‌اند. بوبن در این کتاب که در حقیقت زندگی‌نامۀ خودنوشت او است، از کودکی، پدر و مادر و شهر و دیارش سخن می‌گوید؛ کار طاقت‌فرسای مادر، بیماری پدر، بیکاری مردم شهر و نیز صحنه‌های گاه‌ مرموز و زودگذر که با این همه در خاطر می‌مانند. "اسیر گهواره" را بسیاری از ناقدان به ترانۀ عاشقانه‌ای تعبیر کرده‌اند که نویسنده در وصف و ستایش شهر زادگاهش سروده است.