صد میدان
این کتاب از خواجه عبدالله انصاری هروی ( 396ـ 481) که به نثر فارسی نگارش یافته یکی از متون عرفانی به شمار میآید .بهزعم نگارنده :خواجه عبدالله در پرتو علم و عمل و شهود، دقایق و لطایف منازل و میادین و آفات راه سلوک را با ذهنی نقاد و با روشی منطقی و متقن، با تکیه بر آیات قرآن و تجربهگران قدر اهل معرفت و عرفان عملی، تبیین و تحلیل نموده است .... طبق نظر خواجه، سالک برای رسیدن به مقصود و کمال مطلوب، باید از میادین صدگانه عبور کند و در هر منزل، صفات رذیله بشری را فرو نهد تا متصف به صفات روحانی گردد .او در ابتدای ورود به هر میدان، آیهای از آیات قرآن، مناسب با موضوع را مطرح میکند، سپس موضوع آن میدانی را تعریف میکند و به تقسیمات و مراتب و درجات آن میپردازد و آفات و آسیبهای هر میدان را بر میشمارد، آن گاه دست سالک را گرفته و به میدان دیگر رهنمون میسازد ."... در پایان کتاب، جداول تطبیقی میان موضوعات کتاب "منازل السائرین " (نوشته خواجه عبدالله)، و "صد میدان "درج گردیده است .