دولتهای شهید رجایی، شهید باهنر و آیتالله مهدوی کنی
انقلاب اسلامی ایران در فرآیند تکوین و تثبیت خود، مراحل بسیار پرمخاطرهای را پشتسر نهاد. یکی از این مراحل، دولتسازی انقلابی و مکتبی بود که در زمان خویش ضرورت زیادی برای نظام نوپای اسلامی داشت. جریان لیبرالیسم، که هم در تفکر و هم در حوزة مدیریت کشور حضوری فعال داشت، از مخالفان برجسته و آشکار مدیریت انقلابی و اسلامی بود. در چنین شرایطی، افزون بر رشادتهای مردم، دولتمردان نیز برای تثبیت دولت مکتبی تلاش بسیار کردند. دولتهای مکتبی رجایی، باهنر و مهدوی کنی، که در بحرانیترین شرایط سیاسی کشور شکل گرفتند، با گامهای محکم به مطالبات انقلابی مردم پاسخ مثبت دادند. شعار دولتهای مذکور تشکیل دولت مکتبی، انقلابی و جوان بود. در کتاب حاضر سه دولت شهید رجایی و باهنر و آیتالله مهدوی کنی از جنبة ساختار، روند تشکیل کابینه، برنامهها و خطمشیها، سیاست خارجی و... بررسی شده است.