سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این کتاب سعی دارد مقوله‌ی روان انسانی در حماسه‌های ایران را با در نظر داشتن سه موضوع "آرمان"، "اسطوره" و "حماسه" بررسی کند که هدف از آن، برقراری پیوند میان ادبیات ایران باستان و حماسه‌های فارسی، هم چنین شناخت ریشه‌های آرمانی و اساطیری حماسه‌ها بوده است. در این اثر نخست روان و انسان و سپس روان پهلوانان در حماسه‌های ایرانی بررسی می‌شود. از آفرینش تا رستاخیز، انسان ایرانی، ساختار انسان، روان آرشی، روان گرشاسب، روان بانو گشسب برخی از مباحث اصلی کتاب هستند. در مقدمه‌ی کتاب خاطرنشان شده است: "در این پژوهش به انسان که اسطوره‌ی آفرینش و گوهر هستی او که روان اوست، پرداخته شده است. انسان ایرانی از دو سوی روان و تن، برگرفته از اهوراست و در خور نگرش و اندیشیدن و شایسته برای پی بردن به رازهای آفرینش. در بررسی ساختار انسان، نخست تن او که نموداری از جهان کیهانی است و سپس گوهرهای پنجگانه‌ی درونی او که هر کدام در رسیدن به کمال انسانی برای او نقش ویژه‌ای دارند، بررسی می‌شوند: جان، نگهدارنده‌ی تن آدمی و دستمایه‌ زیست اوست؛ بوی، نیروی درک و دریافت اوست و در فرجام به روان می‌پیوندد؛ دین، نیروی گزینش نیک و بد و بیانگر اختیار و اراده‌ی آدمی است؛ فروهر از آن آفرینش نیک اهورایی است که، انسان، جانور، آب، و گیاه را دربرمی‌گیرد. فروهر، ذره‌ای از خود اهوراست که در فرجام پاک و پاکیزه به اهورا برمی‌گردد... برای هر پهلوان، تلاش بر آن بوده است که پیش زمینه‌‌های آرمانی و یادواره‌های دوران مینوی او که یادمان آن‌ها در روانش بر جای مانده است، پدیدار شود و پس از آن، گذر آرمان به اسطوره، یعنی دمیده شدن روان پیش‌آفریده در تن پهلوان و بازتاب اسطوره‌ای آن، درکردار پهلوانی به نمایش درآید".