سبد سفارش شما خالی است!

معانی و بیان از دروس شیرین ادب فارسی و شاخه‌ای از علم بلاغت است که با کارگیری به موقع اصول و قواعد آن، جذابیت کلام را دوچندان می‌کند. در علم معانی از تناسب و مطابقت کلام با اقتضای حال و مقام بحث می‌شود و موضوعات آن عبارت‌اند از: خبر، انشاء، احوال مسند الیه، احوال‌مند، فصل و وصل، قصر و ایجانه، و اطناب و مساوات. در علم بیان نیز شناخت قواعد و قوانینی مد نظر است که به وسیلة آنها یک معنا به صورت‌های مختلف بیان می‌شود. موضوع این علم تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه است. پژوهش حاضر حاصل تلاش نویسنده برای آشنایی علاقمندان با زیبایی‌های بلاغت زبان فارسی در دو شاخة معانی و بیان است. وی تلاش کرده است تمام شواهد مثال‌های موجود در 16 کتاب جدید معانی و بیان را مطابق هر فصل با ذکر منبع و توضیح لازم بررسی و ضمن ارزیابی بعضی از نظرات نویسندگان توضیحی کوتاه دربارة آن بیان کند. کتاب با فهرست آیات، احادیث، و اشعار عربی پایان یافته است.