جنگ و صلح در شاهنامه
نگارنده با اشارتی به متن شاهنامه فردوسی بر آن است مفهوم جنگ و صلح را در این اثر بررسی نماید. وی خاطرنشان میکند: "در همهی جنگهای شاهنامه مبارزه اساسا میان نیروهای نیکی و بدی است... فردوسی جنگ را چون واقعیت زندگی در تاریخ بشر دانسته، ظهور آن را در همه دورهها تاکید کرده است. ولی از تصویرهای شاعر برمیآید که او همهی جنگها را یکسان نمیداند و به هر جنگ وابسته به هدف و عامل ظهور آن بها میدهد. او جانبدار جنگ و مبارزهای است که جهت از بین بردن زشتی و بدکاریها روانه شده است. جنگهای زیادی که بین نیروهای نیکی و بدی صورت گرفتهاند از همین قبیلاند. نمونهی عالی و جالب چنین جنگها مبارزه کاوه آهنگر بر ضد ضحاک ظالم و خونخوار است که شاعر با دلبستگی و احساسات بلند به قلم داده است. فردوسی جانبدار جنگ عادلانه برای حفظ وطن و مردم از دشمنان است... فردوسی در شاهنامه اندیشه و آرمان صلح را توسط سلسلهی قهرمانان خود تجسم نموده است. از جمله ایرج تمثال برجستهی صلح در این اثر است".