ایران در کشاکش جهان و منطقه
کتاب حاضر، شامل دو بخش است. در بخش نخست، درباره جهانی شدن و ویژگیهای آن بحث شده و در ادامه به جایگاه ایران در این زمینه اشاره میرود. در بخش دوم مفهوم "منطقهای شدن" و موانع ایران در قبال آن بررسی میگردد. به تصریح نویسنده: "ایران برای پیوستن به روند جهانی شدن دچار کاستیهای بنیادین است. محور کاستیها، وجود الگوی اقتصاد دولتی، دیوان سالاری و فن سالاری وابسته به آن است. برای برخورداری از فرصتهای جهانی شدن و کاستن تهدیدات آن، لازم است، امکان عملی مشارکت میدانی مردم، نهادهای مردمی و سازمانهای غیر دولتی قویا افزوده میشود... [در این نوشتار] عدم عضویت در هر منطقه یا عضویت در یک منطقه معین، برای ویژگیهای ایران، مناسب دانسته نشد. بهتر دانسته شد که ایران به طور هدفمندانه و هوشمندانه در چند پیمان اقتصادی ـ تجاری منطقهای منفصل عفو شود و سپس نقش "کشور واسط" را بین مناطق مذکور ایفا کند".