اخلاق قرآنی
پژوهشی پیرامون «نظام اخلاقی» مد نظر قرآن کریم است. نویسنده که اخلاق را مهمترین بخش دستورات عملی و اجتماعی انسان میداند، بر این باور است که احکام و قوانین دیگر اسلام نیز از اخلاق نشأت میگیرد. وی کتاب خود را در چهار بخش سامان داده که در بخش اول کلیات، در بخش دوم اخلاق فردی در دو قسمت رابطه انسان با خدا و رابطه انسان با خویشتن را مطرح کرده است. او در بخش سوم اخلاق اجتماعی را بررسی نموده که در ضمن آن به آداب معاشرت، اخلاق جنسی، اخلاق تعلیم و تعلم، اخلاق اقتصادی و اخلاق سیاسی پرداخته است. در بخش پایانی، روشهای تربیت اخلاقی جای داده شده که به مواردی چون شیوههای تقویت ایمان و حکمت، شیوههای موعظه، توبه و امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرده است.