سبد سفارش شما خالی است!

پدیدارشناسی معتقد است که بین ذات و نمودها و تجلی آن، تفاوت وجود دارد و نیز به این تفاوت‌ها اشاره می‌کند؛ بنابراین پدیدارشناسی و دنیای پست مدرن، نیز نوعی تفاوت را بین اصول و نمود، تجربه می‌کنند و نمودها، جای اصل را می‌گیرند و اصل تلقی می‌شوند. همین امر باعث می‌شود که فرق بین اصل و فرع چندان روشن نباشد. خواننده آثار احمدی، همواره در دنیای خیال و واقعیت، کودکی و بزرگ‌سالی، مرزها و بی‌مرزی‌ها لغزان است. بی‌مرزی ها در آثارش به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: معنامند و بی‌معنا. نویسنده دربی مرزهای معنامند، از شگردهای فرمالیستی و رئالیستی و در بی‌مرزی‌های بی‌معنا، از شگردهای پست مدرنیستی استفاده می‌کند.