سبد سفارش شما خالی است!

ابن فارض، شخصیت غریبی است و از این راه غربت، قرابتی با حافظ شیرازی دارد. از او تنها همین دیوان قصاید مانده و نه هیچ اثری به نثر و او به واسطه قصاید خویش، سلطان العاشقین لقب گرفته و تائیه ی او و شروحی که در آن نوشته‌اند، قرن‌ها منبع تدریس و تحقیق و البته مصدر وجد و حال و ذوق بوده است. نام ابن فارض در سده هفتم در کنار نام بزرگانی چون ابن عربی و صدرالدین قونوی برده می‌شود. قصیده‌ی تائیه ی کبرای او در کنار فصوص ابن عربی و فکوک قونوی از منابع مهم مورد استفاده جویندگان معرفت بوده است.