سبد سفارش شما خالی است!

مصطفی شعاعیان دانشجوی هنرسرای عالی فنی تهران (دانشکده‌ی علم و صنعت کنونی)، پژوهشگری بسیار جدی، نظریه‌پردازی انقلابی و نویسنده‌ای پرکار بود که در مبارزات ضد استبدادی دانشگاه تهران نیز در صف اول قرار می‌گرفت. شروع فعالیت سیاسی او در دوره‌ی رزم‌آرا بود که در گروه پان‌ایرانیزم فعالیت داشت. ولی بعد از جدایی سریع از این گروه و اندکی مطالعه، به مارکسیسم پیوست و اولین کتاب‌اش را نوشت. وی، پس از پایان تحصیلات از طرف دولت وقت به محمدیه‌ی کاشان تبعید شد و مدتی از تهران دور بود. شعاعیان در سال 1350 گروه مسلحانه‌ای را تشکیل داد ولی با لو رفتن عملیات ذوب‌آهن، یک فراری دایم شد. وی در این دوره با گروه نادر شایگان (شام اسبی) آشنا شد و در خرداد 1352 به همراه باقی‌مانده‌ی این گروه به چریک‌های فدایی خلق پیوست و به مشهد رفت. پس از مدتی درگیری‌های فکری در باب انقلاب و اعمال شیوه‌های غیر دموکراتیک از جانب فدائیان بر ضد شعاعیان از آن‌ها جدا شد و به تهران بازگشت. وی با کمک دوست خود، "مزدک"، کتاب انقلاب را در ایتالیا به چاپ رساند که کتاب "شورش نه، قدم‌های سنجیده در راه انقلاب" به وسیله‌ی مزدک به عنوان نقد آن چاپ شد. شعاعیان نیز جوابیه‌ی آن نقد را در "پاسخ‌های نسنجیده؟ قدم‌های سنجیده" و نیز نامه‌های سرگشاده‌ی خود خطاب به فدائیان را توسط مزدک به چاپ رساند. کتاب حاضر شرح هشت نامه از نامه‌های او به فداییان همراه با ضمیمه‌ای از اسناد مربوط به فعالیت‌های وی است.