سبد سفارش شما خالی است!

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی عواملی چون افزایش تعداد همسایگان شمالی از دو کشور به چهار کشور و تغییر ساختار حاکم بر روابط بین‌الملل منجر به راه‌یابی کشورها و قدرت‌های جدیدی در منطقه‌ و تحول در مفهوم امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران گردیده است. به همراه این تحولات منابع و عوامل تهدیدکننده‌ی امنیت ملی ایران در منطقه نیز دگرگون شده است. بر این اساس نگارنده در کتاب حاضر تاثیر دگرگونی نظام بین‌المللی و تحول در مفهوم امنیت ملی و تاثیر آن بر تغییر تهدیدات امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را شرح می‌دهد. وی در این پژوهش به اجماع به تغییرات در سیاست خارجی به کنکاش نمی‌پردازد، بلکه صرفا به شناسایی تحول در تهدیدات امنیت ملی و منابع ناامنی به وجود آمده در نتیجه‌ی تغییر و تحولات ساختار بین‌المللی توجه می‌کند. مطالب کتاب در شش فصل تنظیم شده است. پس از تعریف امنیت و امنیت ملی و ویژگی‌های آن، به تهدیدات روسیه برای امنیت ملی ایران در طی جنگ‌های دوره‌ی اول و دوم ایران و روس در عصر قاجاریه تا جنگ اول جهانی پرداخته می‌شود. روابط خارجی ایران و روسیه (پس از انقلاب اکتبر 1917) از پایان قاجاریه تا پایان سلطنت رضاشاه و اشغال ایران، موضوع فصل سوم کتاب است. این مناسبات هم‌چنین از ابتدای سلطنت محمدرضاشاه پهلوی تا پیروزی انقلاب اسلامی دنبال می‌شود. از دیگر موضوعات کتاب می‌توان به روابط دو کشور و تهدیدات ناشی از پیروزی انقلاب اسلامی و خروج از جرگه‌ی کشورهای طرفدار بلوک غرب و هم‌چنین جنگ تحمیلی و سیاست زمامداران شوروی در ارتباط با ایران اشاره کرد. تاثیر فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بر امنیت ملی ایران موضوعی است که در فصل پایانی کتاب بررسی می‌شود.