برگی از آسیبشناسی انقلاب اسلامی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 1357، به رهبری امام خمینی، نخستین خطری که انقلاب را تهدید میکرد، نفوذ عوامل بیگانه و منافق در دستگاههای انقلاب و سیستم مدیریتی و اجرایی آن یا عملکرد ضعیف مسئولان و مدیران انتصابی بود. نویسندهی کتاب حاضر با توجه به مسئولیتهایی که در آن زمان داشته است به طور جدی با این خطر مقابله نموده است. مطلب نخست مربوط به زمانی است که نویسنده، امام جمعهی شهر اسفراین بوده است (1358 ش) و به طور قاطع با افراد نفوذی در دستگاههای انقلاب، مانند جهاد سازندگی مقابله نموده است. نوشتهی دوم نیز گزارشی از استان سیستان و بلوچستان است و مطالبی دربارهی بلوچها و اهل سنت، اقلیت سیک، ادارههای استان، قاچاق و... در آن مندرج است. مطلب آخر پاسخی است به درخواست شورای نگهبان که نسبت به شرایط عقیدتی، عملی و اخلاقی نامزدهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی استفسار شده است.