سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، تجلی فلسفه‌ به‌ظاهر خشکی است که با موسیقای گوش‌نواز باخ، شومان، شوپن و ده‌ها پیانونواز دیگر، رنگ و بوی هنر یافته است. این کتاب با بهره‌گیری از گزین گویه های آثار تهوع و هستی و نیستی سارتر؛ تولد تراژدی، چنین گفت زرتشت، فراسوی نیک و بد، تبارشناسی اخلاق، غروب بتان، اینک انسان، آواره و سایه‌اش نیچه؛ رولان بارت نوشته‌ رولان بارت، سخن عاشق و اتاق روشن بارت و ده‌ها اثر دیگر، از بی‌کرانگی موسیقی حکایت می‌کند. بی‌کرانگی که با زیر پا گذاشتن چارچوب موسیقی، به امثال سارتر، پیانویی بی‌وزن هدیه کرده است. به گفته‌ نودلمن، ازآنجاکه ضمیر آدمی با موسیقای موزون سازگار می‌شود، تنها در سایه‌ بی‌وزنی‌ها آشکار می‌شود.