سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در پژوهش حاضر، ساختار و عملکرد کانون بانوان را ـ که نقش اصلی آن، تربیت زنان و دختران بر اساس الگوهای غربی در دوران رژیم پهلوی بوده ـ تبیین می‌نماید. گفتنی است اساس‌نامه‌ی کانون بانوان ایران در تاریخ 22 اردیبهشت 1314 هـ ش با ریاست شمس پهلوی و با همکاری وزارت معارف، ذیل این مقاصد، تنظیم شد: 1- تربیت فکری و اخلاقی بانوان و تعلیم خانه‌داری و پرورش طفل مطابق قواعد علمی به وسیله‌ی خطابه‌ها و نشریات و کلاس‌های اکابر، 2- تشویق به ورزش‌ها متناسب برای تربیت جهانی با رعایت اصول صحیح، 3- ایجاد موسسات خیریه برای امداد به مادران بی‌بضاعت و اطفال بی‌سرپرست، 4- ترغیب به سادگی در زندگی و استعمال وسایل ساخت داخل. این کانون به دور از مداخله در امور سیاسی و مذهبی شروع به کار کرد و "هاجر تربیت" به ریاست آن انتخاب شد. اما مقصود اساسی این کانون، از آغاز تاسیس، رفع حجاب بود و اعضای آن که اغلب از مدیران مدارس و مامورین وزارت معارف بودند، در این امر بسیار کوشیدند. این کانون از 1315 به بعد با ریاست "صدیقه دولت‌آبادی" به موسسه‌ای تربیتی ـ فرهنگی تبدیل شد و از آن پس، علی‌اصغر حکمت ـ وزیر معارف ـ به دستور مستقیم رضاشاه و به طور جدی برای رسمیت یافتن کشف حجاب، مامور گردید.