سبد سفارش شما خالی است!

بابی و بهایی‌گری به عنوان یک جنبش اجتماعی در سده سیزدهم هجری در ایران پا به عرصه وجود نهاد و به عنوان حرکتی علیه سنت دینی و اجتماعی حاکم بر جامعه به حیات خود ادامه داد. این جنبش در کنار حکومت‌های استعماری روسیه و انگلیس در برابر فرهنگ اصیل ملی و اسلامی قرار گرفت و به عنوان ابزار استعمارگران به کار رفت. تعالیم فرقه‌های بابیه و بهاییه در مقایسه با دین اسلام بسیار ابتدایی است. نگارنده در این اثر تلاش کرده تا پیشینه تاریخی و سیر تحول و افکار و اندیشه‌های این فرقه را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد.