سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب، داستان مردمانی مهاجر از سرزمین‌های خشکسالی‌زده ی سده ی بیستم و بیست و یکم برزیل است که با وجود همه محرومیت‌ها و نادیده گرفته شدن‌ها، همواره برای ماندن و دیده شدن کوشش کرده‌اند. از نگاه نویسنده، آن‌ها خواهان یک زندگی به دور از خشونت و ترس همراه با برخوردار بودن از حقوق شهروندی و خدمات برابر هستند. آن‌ها از نظر اجتماعی به خوبی سازمان یافته‌اند و پیوندهای درونی محکم و پایداری دارند؛ به طوری که حتی پس از گسیخته شدن ناشی از حذف اجباری «فاولای کاتاکومبا» (سکونتگاه‌های غیررسمی ریودوژانیرو ) و انتقال به مکان‌های تعیین‌شده دیگر، همچنان پیوندهای خود را با یکدیگر از دست نداده‌اند.