گل رسوا
در مجموعهی حاضر اشعاری با مضامینی همچون "تنهایی"، " عشق" و "هجران" در قالب نو و کلاسیک سروده شده است. در قطعهی آغازین میخوانیم: بازنما ساقیجان/ نیمه شب پنجرهی خلوت تنهایی را/ تا که باغ دل من از طپش سینهی تو/ عاشقی را به تنش شانه کند/ بازکن پنجره را/ تا که از روزنهی باز دلت/ بر فراز غم دیرنیهی خود گریه کنم/...