سیاست زمین شهری به زبان ساده
سیاستگذاری "زمین شهری" مجموعه سیاستهایی است که دولت مرکزی یا محلی، در سه حیطهی مالکیت، ارزش و کاربری زمینهای واقع در محدودهی شهری اتخاذ میکند تا بهرهبرداری بهینه از این زمینها محقق شود. انواع مالکیت زمینهای شهری (ملکی و اجارهای)، جلوگیری از افزایش ارزش زمینهای شهری، جلوگیری از بروز سوداگری در این زمینها و حفظ تعادل بین عرضه و تقاضا از طریق وضع انواع مالیات بر زمینهای شهری، نوع و میزان کاربردهای مختلف زمین شهری همگی مسائلی هستند که در حیطهی مباحث سیاستهای "زمین شهری" بررسی میشوند. نبود سیاستگذاری صحیح در بخش زمین در یک کشور یا عدم تناسب سیاست زمین اتخاذ شده یا وضعیت اقتصادی، فرهنگی و سیاسی موجود در آن منجر به بروز مشکلات متعددی در حیطهی اقتصاد شهری خواهد شد، از جملهی این مشکلات میتوان ورود تقاضای سرمایهای به بازار زمین شهری، پیدایش تورم پلکانی در اقتصاد شهری، وجود نواحی فرسودهی درونشهری و حاشیهای و سکونتگاههای غیر رسمی و ایجاد بافتهای ناهمگون شهری را برشمرد. کتاب حاضر به وسیلهی کمیسیون اقتصادی، اجتماعی آسیا و اقیانوسیهی سازمان ملل متحد منتشر شده و حاوی تجربههای عملی پیاده شده به وسیلهی کشورهای مختلف جهان در عرصهی سیاستگذاری زمین شهری و ابزارهای پیش رو برای اجرای این سیاستها است. موضوعات کتاب بدینقرار است: بازار زمین، انواع دخالتهای دولت در بازارهای زمین شهری، بازارهای غیر رسمی زمین، هدایت اقشار کمدرآمد به بازار رسمی زمین، تدوین و اجرای سیاستهای زمین شهری.