طنز فیلسوفانه!
داستانهای کوتاه فارسی - قرن 14
طنز کلامی است که به قصد آگاهی و شادمانی برای بیان مقصود به کار رفته و از آن به منظور برطرف نمودن سنگینی، خشکی و یکنواختی مطالب بهره میگیرند. در این کتاب زندگینامه و چکیدهای از اندیشههای فیلسوفان و دانشمندان مشهور جهان از جمله «دموکریت»، «پارمیندس»، «طالس»، «سقراط»، «ارسطو»، «افلاطون»، «گالیله»، «نیوتن» و.... به شکل طنز بیان میشود. در طنز «ماری کوری» آمده است: ماری کوری با همکار خود «پییر کوری» در پاریس ازدواج کرد. آن دو در آزمایشگاه به تحقیق شیمی پرداختند تا اینکه شبی در کلبة خود ماری مادة شیمیایی را در ظرفی که در آن اسید بود ریخت، ناگهان دود فراوانی به پا خاست. ماری و پییر هر دو خوشحال از کشف «رادیوم» از فرط خوشحالی فریاد و گریه به راه انداختند. همسایهها جمع شدند و مردی گرسنه فکر کرد که قرار است در ظرف به او غذایی بدهند؛ اما بعد از آگاهی از موضوع با شکم خالی و دماغی سوخته به خانهاش برگشت.