سبد سفارش شما خالی است!

هم‌زمان با ورود به قرن بیست و یکم، تغییر و چگونگی رهبری موفق در مدیریت، به دغدغۀ اصلی رهبران سازمانی تبدیل شده است. شواهد خوبی مبنی بر رخ دادن تغییرات در همه‌جا در دست است؛ سرعت و پیچیدگی آن روز افزون شده است و در نهایت این که موفقیت آتی سازمان‌ها بستگی به توفیق رهبران در رهبری این تغییرات دارد. در بازار امروز، تغییر، لازمۀ موفقیت بادوام و رهبری شایستۀ تغییر، مطلوب‌ترین مهارت مدیریتی است. پیشینۀ سازمان‌ها در زمینۀ تغییر چندان خوب نبوده است. امروزه بیش‌ترین تلاش‌های معطوف به تغییر، در رسیدن به نتایج تجاری مطلوب، شکست خورده است. این تلاش‌ها، هزینه‌های گزافی را در زمینۀ بودجه، زمان، افراد، مشتریان و مقبولیت رهبران به سازمان تحمیل می‌کند. "دگرگونی" گونۀ جدید تغییری است که پدیدار شده و در سازمان‌های امروزه کم‌کم به پیچیده‌ترین و در عین حال رایج‌ترین نوع تبدیل می‌شود. عموما رهبران تغییر، درکی از تغییر دگرگونی‌ساز و چگونگی هدایت آن ندارند و این باعث بروز انواع مشکلات مربوط به تغییر می‌شود. تغییر دگرگون‌ساز نیازمند مهارت و شیوۀ جدیدی در رهبری است. با این حال غالب رهبران، دگرگونی‌ را از دریچۀ چشم‌انداز قدیم‌شان می‌نگرند و رویکردهای سنتی مدیریت را به کار می‌برند. رهبری دگرگونی مستلزم مجموعۀ جدیدی از مهارت‌ها و استراتژی‌های رهبری است. رهبران باید فهم و بینش خود در زمینۀ الزامات تغییر دگرگون‌ساز را گسترش دهند، رویکردهای قدیم را کنار بگذارند و فرآیند دگرگونی را به شکلی متفاوت هدایت کنند. به ویژه، باید باور خود را دربارۀ انسان‌ها، سازمان‌ها و تغییر، دگرگون کنند؛ باید دگرگونی را با عینک‌های ذهنی جدید ببینند تا قادر شوند شیوۀ رهبری خود را تعدیل کنند، به این معنی که رهبران باید خودگردان شوند تا دگرگونی به خوبی در سازمان آن‌ها رهبری شود.