سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در کتاب حاضر سعی کرده به بررسی قوه یا نیروی شاعرانه در چند شاعر برجسته معاصر کانت یا شاعران پسا کانتی و تأثیر فلسفه کانت بر حضور این نیروی شاعرانه در بطن تفکر شاعران مذکور بپردازد. نویسنده در این کتاب به دنبال اثبات حضور این نیرو در اشعار شاعران پساکانتی است. نیرویی که اساساً از نوعی فقدان بی نیرویی سرچشمه می‌گیرد که به اصل تعریف قوه یا نیرو در اندیشه ارسطو مربوط است. این نگاه در ادامه به تفکرات کانت و نئو کانتی‌های معروف و به‌ویژه والتر بنیامین گره می‌خورد. رد پای تفکرات شعرا در برخورد با نقدهای سه‌گانه کانت و به‌ویژه «نقد قوه حکم» مسئله اساسی در فصل‌های کتاب است که با تحلیل بعضی اشعار مهم شارل بودلر، فردریش هولدرلین و ماتیو آرنولد صورت می‌پذیرد.