سبد سفارش شما خالی است!

هدف ادیان آسمانی و در راس آن‌ها اسلام، نجات انسان از پلیدی‌های اخلاقی، رهایی وی از طاغوت‌ها، رساندن به کمال مطلوب انسانی و کرامت‌های نفسانی در سایه‌ی خداپرستی بوده است. در دوره‌ی غیبت، علما و روحانیان وظیفه‌ی تبیین و تبلیغ را برعهده دارند. در این راه، گروه‌هایی که دین را مانع زیاده‌طلبی‌های خود می‌دانند، با انگیزه‌های متفاوت به مخالفت با روحانیت و روحانیان می‌پردازند. این تهاجم‌ها در دوره‌های گوناگون وجود داشته است که خود، گواه استمرار این تهاجم‌ها در طول تاریخ روحانیت است. نویسنده در کتاب حاضر ابتدا انگیزه‌های تهاجم به روحانیت را بررسی کرده و سپس به انواع روش‌هایی چون به‌کارگیری زور و فشارهای مستقیم، ترور شخصیت و پایین آوردن منزلت و پایگاه اجتماعی آن‌ها در میان مردم و یا تطمیع گروه‌های مخالف اشاره می‌کند.